Temat jest taki, że zapewne od części czytelników mi się dostanie. Skoro tak, to warto zacząć ten tekst od parafrazy ze znienawidzonego przez wielu Adama Michnika. "Odpieprzcie się od Terlikowskiego".
Na wstępie zaznaczam, iż z wieloma poglądami pana Terlikowskiego się nie zgadzam. Wiele Jego tez było lub jest w moim mniemaniu tak skrajnych, że nie mieszczą się w marginesie, który umożliwia mi dyskusję. Tym bardziej dziwie się, że przychodzi mi redaktora Terlikowskiego bronić.
Od dwóch dni czytam na różnych portalach i forach, jak to karygodnie zachowywał się Pan Terlikowski w programie Kuby Wojewódzkiego! Komentarze są w takim tonie, jakby Pan z Frondy zaprzedał duszę diabłu i do tego poprosił o wydanie reszty! Sprzedał się! Nie jest już Nasz. Zwykły showman i nikt więcej!
Po lekturze wielu opinii o zabarwieniu podobnym do tego z wierszówek wyżej, postanowiłem - słynną już - rozmowę obejrzeć. I co? I nie wiem o co ten cały szum.
Oto bowiem w studiu telewizyjnym usiadło dwóch facetów i po prostu odbyło zwykłą, normalną rozmowę. Bez jadu, zaciekłości i uprzedzeń. Podejrzewam, że osoby, które po tym wszystkim "krzyczą" na Pana Tomasza spodziewały się, że będzie on Wojewódzkiego indoktrynował lub od razu wejdzie do studia z siekierą i rozpłata Pana Wojewódzkiego, jak niegdyś karty tarota. Tak się nie stało! Terlikowski jest niedobry! Jest bee, bo nie wykonał misji, którą w swoich oczekiwaniach zlecił mu ultra prawicowy elektorat.
Dla mnie, zachowanie redaktora Terlikowskiego nie jest przyczynkiem do obrzucania go błotem, lecz jest naocznym dowodem na to, że dialog między osobami o skrajnie różnych poglądach jest jeszcze w dzisiejszej Polsce możliwy. Dwóch "żołnierzy", z dwóch różnych stron barykady wyszło raptem z okopów i zaczęło normalnie rozmawiać. Coś, jak w świetnym filmie wojennym "Boże Narodzenie".
Dziękuję Panie Tomku, bo choć wciąż daleko mi do Pana w sensie światopoglądu, to dystans dzielący nas uległ znacznemu zmniejszeniu dzięki występowi u Kuby Wojewódzkiego.
